Wat is de betekenis van inseminatie?

inseminatie - Zelfstandignaamwoord 1. (biologie) (medisch) het in de vrouwelijke geslachtsorganen inbrengen van sperma Woordherkomst Naamwoord van handeling van insemineren met het achtervoegsel -atie Synoniemen bevruchting Verwante begrippen fecundatie

Het inbrengen van zaad (sperma) in de vagina of baarmoeder van een vrouw om haar zwanger te maken. De dokter spreekt van ‘kunstmatige inseminatie’ als dit gebeurt met een injectiespuitje, dus zonder dat de vrouw seks met de man heeft. Het zaad wordt dan met de injectiespuit diep in de vagina of door de baarmoederhals in de baarmoeder gespoten. Dat...

Wetenschappelijke benaming voor bevruchting. In dit vreemde woord herkennen we het Latijnse ‘semen*’, op zich ook al een eufemisme. Het vulgaire karakter van ‘zaad’ wordt hier met een vreemd woord verhuld. De geheimhouding over de inseminatie is krukkig uitgevoerd en de kans is nu groot dat uw dochter alsnog te horen krijgt wat er is gebeurd’. NRC...

inseminatie - Het inbrengen van zaadcellen in de voortplantingsorganen van een wijfje door copulatie of door overdracht van spermatoforen.

[v. Lat. inseminare, -atum, van semen, seminis = zaad] eig.: inplanten, inzaaien; bevruchten, d.w.z. het inbrengen van zaad in de vagina van een vrouw of een vrouwelijk zoogdier; kunstmatige - (afk. K.I.), kunstmatige bevruchting van de vrouw met zaad van een andere man dan de vaste partner.

bevruchting

(L., inseminare = inzaaien), het inbrengen van sperma in de vrouwelijke geslachtsorganen. Kunstmatige inseminatie, toegepast als de man onvruchtbaar is of drager van een erfelijke ziekte. Bij dieren om infectieziekten te voorkomen en om van een uitstekend vaderdier (stier) veel nakomelingen te krijgen.

zie Kunstmatige-inseminatieverenigingen.

kunstmatige bevruchting.