Wat is de betekenis van innerlijk?

innerlijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. wat betreft het geestesleven ♢ De volledig uitgeruste Spa [sic] biedt gasten de kans om te herstellen van de harde buitenwereld en het terug vinden van hun innerlijke harmonie. Woordherkomst afgeleid van inner met het achtervoegsel -lijk

innerlijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: in-ner-lijk 1. wat iemands geest betreft ♢ hij straalt innerlijke rust uit Bijvoeglijk naamwoord: in-ner-lijk de/het innerlijke ... iets inne...

adj., ynderlik, ynwindich.

...

I. bn. bw., 1. inwendig, zich binnen in iets bevindend, inz. in het binnenste van de mens, lichamelijk of (gewoonlijk) geestelijk: innerlijke en uiterlijke kenmerken ; haar innerlijkst wezen ; innerlijke strijd, zielestrijd; innerlijke rust, gemoedsrust; — als bw.: innerlijk ontroerd: — niet naar buite...

I. bn., bw. (1 zich v. binnen bevindende; 2 wat in het wezen der zaak ligt; waar, wezenlijk, echt): 1. de innerlijke delen der aarde, van het hart; 2. de innerlijke waarde, wezenlijke, echte; ik ben er innerlijk van overtuigd. II. innerlijke, o. (binnenste): het innerlijk van het menselijk hart.

('innərlək) bn. en bw. 1. zich van binnen bevindend en door de oppervlakte bedekt: de -e delen der aarde, van het hart. Syn. inwendig. Tgst. uiterlijk. 2. waar, wezenlijk, echt : de -e waarde; overtuigd.

I. bn. en bw., 1. inwendig, zich binnen in iets bevindend, m.n. in het binnenste van de mens, lichamelijk of (gewoonlijk) geestelijk: innerlijke en uiterlijke kenmerken; innerlijke strijd, zielestrijd; innerlijke rust, gemoedsrust; als bw.: — ontroerd; niet naar buiten blijkend: een innerlijke gloed; 2. inwendig aan iets of iemand eigen: inn...

...