Wat is de betekenis van ingeving?

ingeving - Zelfstandignaamwoord 1. een gedachte die zomaar opkomt ♢ Tijdens het autorijden kreeg hij een ingeving en wist hij gelijk hoe het probleem opgelost kon worden. Woordherkomst Naamwoord van handeling van ingeven met het achtervoegsel -ing

ingeving - zelfstandig naamwoord uitspraak: in-ge-ving 1. plotselinge gedachte die bij je opkomt ♢ Joop heeft altijd van die goede ingevingen Zelfstandig naamwoord: in-ge-ving de ingeving ...

zie Inspiratie.

s., ynjowing.

v. (-en), 1. het ingeven; 2. wat ingegeven wordt, inblazing of inspiratie: ingevingen van de Boze; naar de ingeving van het ogenblik; — als bij ingeving, als geschiedde liet ingevolge een inspiratie ; een ingeving krijgen, gelukkige gedachte, goede inval.

v. ingevingen (het ingeven; inspiratie; plotselinge gedachte, inval): een ingeving krijgen, hebben; als bij ingeving.

v. (-en) plotselinge gedachte, inval.

(Inspiratie). Het woord „inspiratie” wordt gebruikt in engeren en ruimeren zin. Men spreekt van dichters, die zich door de een of andere gebeurtenis tot het zingen van een lied geïnspireerd gevoelden. Ook dat beeldhouwers, schilders, musici aan deze of gene omstandigheid de inspiratie voor hun kunstwerk ontleenden. En zoo drukt me...

v. (-en), 1. het ingeven; 2. wat ingegeven wordt, inblazing of inspiratie: naar de — van het ogenblik; als bij —, als gebeurde het ingevolge een inspiratie; een krijgen, gelukkige gedachte, goede inval.

Ingeving - zie INSPIRATIE.

zie Inspiratie.

Ingeving beteekent op godgeleerd gebied de van God uitgegane werking, waardoor Hij hen, die mondeling of schriftelijk zijne openbaringen mededeelden, voor alle dwaling heeft behoed. Reeds vroeg heeft men het leerstuk der ingeving zoodanig voorgesteld, dat bij de opstellers der Bijbelsche geschriften alle zelfstandigheid wegviel en zij beschouwd moe...