Wat is de betekenis van inert?

inert - Bijvoeglijk naamwoord 1. traag, willoos 2. (scheikunde) (van stoffen) niet of nauwelijks een reactie aangaand met andere stoffen 3. (natuurkunde) (van voorwerpen) de eigenschap bezittend om te volharden in een gegeven toestand van rust of eenparige beweging 4. te conservatief, te star

[Lat. iners, -ertis (van in = niet, en ars, artis = kunde) = onbedreven, werkeloos, loom] zonder beweging of werkzaamheid (bijv.: de edele gassen zijn chemisch -); traag.

traag; willoos; niet reagerend (scheik.)

traag, bewegingloos; willoos

niet werkzaam, is in gebruik om uit te drukken, dat b.v. een chem. reactie niet optreedt. Van de edelgassen helium (He) ,argon (A), enz. zijn geen verbindingen bekend; zij vertonen geen chem. reacties, zij zijn inerte gassen.

log, loom, traag, inert.

inert, werkloos, onwerkzaam.

traag, bewegingloos.

bn., bw. (traag; willoos).