Wat is de betekenis van Indo-Germanen?

naam die gegeven wordt aan de verzameling volken en stammen, die een taal gesproken hebben, behorende tot de groep der Indogermaanse* talen.

m. mv. gemeenschappelijke naam voor een aantal Europ. en Westaziat. volkeren.

of Indo-Europeërs is de naam die men aan die mensen geeft, die een taal gesproken hebben, die tot de familie van de Indo-Europese talen behoort. Hoewel de volken die tegenwoordig een Indo-Europese taal spreken volstrekt geen ethnologische eenheid vormen, heeft men tot voor korte tijd algemeen aangenomen, dat er een Indo-Europees oervolk gewees...

m. mv. (volksstammen, die het Indo-Germaans spraken; gemeenschappelijke naam van een aantal Europese en W.-Aziatische volkeren; ook: de volkeren, wier taal een der Indo-Germaanse is, zoals die van de Engels-Amerikanen).

volkerengr. in W., Z. en vroeger ook O.-Azië, in bijna geheel Europa en i/d Europ. koloniën, wier talen, de I.-Germ. talen {ook Indo-Europ. of Arische genoemd) een taalfamilie met gemeensch. grondslag vormen (I.-Germ. oertaal), verdeeld in W .-I.-Germ. en O.-I.-Gerrn.

in het Fransch: Indoeuropéens, en ook in het Nederlandsch vaak: Indo-Europeeërs genoemd, waren ongeveer anno 3000 of 2500 vóór Christus het nog onverdeelde cultuurvolk, waaruit de latere Indiërs, Perzen, Armeniërs, Tocharen, Hettieten, Grieken, Albaneezen, Italiërs en Romanen, Kelten, Balten, Slaven en Germa...

Indo-Germanen noemt men de uitgebreide volkerenfamilie, welke zich over geheel West-Indië en Europa en in den laatsten tijd ook over Amerika, Australië en gedeelten van Oost-Azië, Afrika en Polynesië verspreid heeft. De meerdere of mindere verwantschap der takken van den grooten stam onderling blijkt zoowel uit den ligchaamsbouw als uit vele karakt...