indicatief (indikatief)
[→Lat.j, i. zn. m. (-tieven), (ook: indicativus), (spraakkunst) aantonende wijs; een vorm of de vormen daarvan; ii. bn., aanduidend, aanwijzend: een — excerpt, dat aangeeft waarover het bedoelde boek of artikel handelt; een aanwijzing inhoudend: in zijn studie heeft hij tal van indicatieve mogelijkheden opgesomd.
