Wat is de betekenis van Indicatie?

Indicatie is een aanwijzing of bewijs van de aanwezigheid of mogelijke aanwezigheid van iets. Het is een subjectieve beoordeling of waardering van een situatie, persoon of zaak, gebaseerd op de beschikbare informatie en kennis. In de gezondheidszorg wordt een indicatie gebruikt om te bepalen of een bepaalde behandeling of een onderzoek nodig is...

indicatie - Zelfstandignaamwoord 1. aanwijzing 2. aanduiding 3. (juridisch) grond van verdenking 4. (medisch) ziekteverschijnsel dat aanleiding is voor een bepaalde behandeling Woordherkomst Naamwoord van handeling van indiceren met het achtervoegsel -atie afgeleid van het Franse indication of daarvoor van het Latijnse 'indica...

indicatie - zelfstandig naamwoord uitspraak: in-di-kaat-sie 1. een signaal van hoe het is ♢ dat is een indicatie dat ze ongelukkig is Zelfstandig naamwoord: in-di-kaat-sie de indicatie d...

Een indicatie is een 'aanwijzing' die een leerling met een beperking nodig heeft voor toelating tot het speciaal onderwijs of voor het krijgen van een rugzakje in het reguliere onderwijs. De indicatie wordt afgegeven door de Commissie van Indicatiestelling (CvI). In het nieuwe onderwijssysteem gaat de indicatiestelling verdwijnen. Bij passend onde...

indicatie - Voorheen: een eerste aanduiding door bijvoorbeeld een hoekman van de bied- en laatkoersen waarop (waarschijnlijk) kan worden gehandeld. Meestal opgemaakt bij effecten waarin lang niet is gehandeld of bij effecten waarover voorbeurs nieuws is gekomen en waarvan de hoekman wil aftasten hoe vraag en aanbod liggen.

Vaststelling door het CIZ (Centraal Indicatieorgaan Zorg) dat voor een bepaald persoon lichamelijke verzorging (thuiszorg) nodig is of een tijdelijke opname in een verzorgings- of verpleeghuis.

[Lat. indicatio] 1 aanwijzing; 2 (jur.) grond van verdenking; 3 (med.) aanwijzing van een bep. geneesmiddel voor of behandelwijze van een geconstateerde ziekte; contra-indicatie, aanwijzing of omstandigheid die bij ziekte tegen het nemen van een bep. behandelingsmaatregel of het voorschrijven van...

aanwijzing; grond van verdenking (rechtsk.); aangegeven geneeswijze van een ziekte

Van oorsprong betekende dat woord ‘iets dat je met je wijsvinger {index) kunt aanwijzen’. In de geneeskunde wordt er een aanwijzing mee bedoeld op welke manieren men een ziekte aan kan pakken. Omgekeerd vindt men bij een geneesmiddel ook wel eens als indicatie één of meer kwalen aangegeven. Net omgekeerd dus. Vaak staat er...