Wat is de betekenis van incidenteel?

incidenteel - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet stelselmatig voorkomend ♢ Dit is zeker incidenteel, dus we hoeven het niet zwaar te bestraffen. Woordherkomst afgeleid van incident met het achtervoegsel -eel

incidenteel - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: in-ci-den-teel 1. wat maar af en toe voorkomt ♢ incidenteel ga ik met de trein naar mijn werk 2. wat je onopvallend tussen andere dingen door doet ...

bij wijze van tussenkomend voorval; toevallig; bijkomstig, terloops; nu en dan.

sporadisch; bijkomstig; tussenkomend (rechtsk.)

bijkomstig, terloops

...

(<Fr.), bn. bw., 1. (als) van een incident, bijkomstig: een zaak van incidentele aard; — (bw.) terloops: ik kan mij daar zo incidenteel niet over uitlaten, zo in het voorbijgaan; de zaak is in de Raad slechts incidenteel besproken, niet principieel; 2. (rechtst.) tussen-, bijkomend : incidentele vordering, tuss...

tussenkomend; terloops; toevallig, onopzettelijk; ~ appellant, eiser in tegenberoep; ~tele vordering, tussenvordering.

bn., bw. (toevallig; onopzettelijk; bijkomstig, terloops); rechtst. incidenteel appellant, eiser in tegenberoep; incidenteel beroep, tegenberoep of bijkomend beroep, door een gedaagde ingesteld, nadat door de tegenpartij reeds in beroep is gegaan; incidentele vordering, tussenvordering, gedurende de loop van een proces gedaan, (en = en).