Wat is de betekenis van Inchoatief?

[Lat. inchoativus, van inchoare, -atum = beginnen, aanvangen] I zn werkwoord dat a het beginnen van een handeling, of b het overgaan in een andere toestand uitdrukt (bijv.: ontbranden, ontstaan, resp. verrotten, bevriezen); II bn de functie hebbend van een inchoatief (bijv.:...

(inchoativum) werkwoord dat een aanvangende handeling uitdrukt; een aanvangende handeling aangevend

sien inkoatief.

o., werkwoord, dat het begin van een handeling of het overgaan in een toestand betekent.

(<Lat.), o. (...tieren), (taalk.) werkwoord dat een aanvangende handeling of het overgaan in een andere toestand uitdrukt, b.v. bevriezen, ontvlammen ; — ook als bn.

(Lat. inchoare, aan vangen), werkwoord dat een beginnende handeling of toestand aanduidt.

o. een begin aanduidend werkwoord, b.v. ontbranden.

o. inchoatieven (Fr. [Lat. inchoativus, v. inchoare = beginnen]: spraakk. werkw., dat een aanvangende handeling uitdrukt; beginaanduidend w.w.), b.v. ontvlammen; Lat. inchoativum, inchoativa.

(inchoa'ti:f) o. (...tieven) [Fr. < Lat. inchoativus < inchoare, beginnen] werkwoord dat een aanvangende handeling of een aanvangende toestand uitdrukt : ontvlammen, verouderen zijn ...tieven.