Wat is de betekenis van Inburgering?

Een van de voorwaarden waaraan een vreemdeling moet voldoen voordat hij zich mag laten naturaliseren. De vreemdeling is pas ingeburgerd als hij voldoende Nederlands spreekt. Daarnaast is enige kennis van de Nederlandse maatschappij bepalend om te beoordelen of een vreemdeling voldoende is ingeburgerd.

inburgering - Zelfstandignaamwoord 1. het inburgeren d.w.z. in een nieuwe cultuur integreren ♢ Kamer wil meer aandacht voor vrijheid van meningsuiting bij inburgering Woordherkomst Naamwoord van handeling van inburgeren met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen naturalis...

inburgering - zelfstandig naamwoord uitspraak: in-bur-ge-ring 1. het zich aanpassen aan een nieuwe omgeving, een nieuw land ♢ de taalcursus heeft me goed geholpen bij de inburgering in dit land Zelfstandig naamwoord: in-bur-ge-ring ...

Inburgering is een interactief proces waarbij de overheid een specifiek programma aanbiedt, dat vreemdelingen enerzijds laat wennen aan een nieuwe sociale omgeving en er anderzijds toe bijdraagt dat de samenleving die personen als volwaardige burgers gaat erkennen, met als doel een volwaardige participatie van die personen in de samenleving. In 199...

Het thuis raken van migranten in de Nederlandse samenleving. Elke nieuwkomer is verplicht een inburgeringsprogramma te volgen. Dit geldt ook voor uitkeringsgerechtigde oudkomers.

hieronder wordt in het Nederlandse recht verstaan dat een aanvankelijk zwak onderscheidend merk of merkteken (bijvoorbeeld een kleur) door langdurig gebruik en veel reclame een sterker onderschei-dend vermogen heeft gekregen (een vereiste van de Benelux Merkenwet; zie ald.). Overigens heeft het Europese Hof in Brussel in 1999 geoordeeld dat voor in...