In ’t krijt staan bij iemand
bij iemand schuld hebben, naar de gewoonte der winkeliers en herbergiers om de schuld met krijt op de lei of een bord op te schrijven. Vandaar met dubbel krijt schrijven, d.i. de schuld dubbel opteekenen, en bij uitbreiding: veel duurder berekenen dan den gewonen prijs: „Pas op voor dien winkelier: hij schrijft met dubbel krijt!”
