Wat is de betekenis van Improvisatie?

improvisatie - Zelfstandignaamwoord 1. ter plekke verzonnen versie van een muziekstuk, voorlezing, enz. dat niet van te voeren bedacht is ♢ Een improvisatie spelen. Woordherkomst Naamwoord van handeling van improviseren met het achtervoegsel -atie Verwante begrippen improvise...

Uitvoering of compositie die niet gebonden is aan strikte formele regels, zoals in de vrije, ter plekke geïmproviseerde cadenza en een genre als de toccata.

(de; -s) GY - beweging(en) die op het moment van uitvoeren van een oefening ingelast worden, bv. om punten te redden als een element fout gaat, een verkeerde volgorde is gedaan of de juiste volgorde is vergeten.

Improvisatie (Lat. improvisus, onvoorzien) is het ter plaatse bedenken en spelen van muziek binnen bepaalde muzikale structuren en esthetische principes. Veel muzikale culturen kennen een vorm van improvisatie. In de westerse muziek treedt het meestal op binnen een compositie. Zo werd in de fauxbourdon uit de vroege Renaissance vanuit een melodie e...

[Fr. improvisation] op het moment van uitvoering bedacht lied, muziekstuk of voordracht.

onvoorbereid voorgedragen (muziek)stuk

het scheppen en gelijktijdig uitvoeren van een compositie zowel in de kunstals in de volksmuziek. Met het persoonlijker worden van de compositie sedert de 17de eeuw is de improvisatie geleidelijk verdwenen. Wel bleef ze bestaan in de liturgie van zowel de katholieke als de protestantse eredienst (liturgische improvisatie). Uit de Franse symfonische...

onvoorbereide redevoering; voor de vuist gemaakt dichtstuk; een op hetzelfde ogenblik als het gecomponeerd wordt, gespeeld toonstuk,

...