Wat is de betekenis van ijzig?

(1973) (inf.) buitengewoon, heel erg: 'ijzig mooi (lelijk)'. • Of het toen zomer of winter was, weet ik niet meer, maar 't was ijzig mooi! (Nederlands dagblad, 09/07/1973) • De fiets is lichter dan alle bestaande modellen en ijzig mooi. (NRC Handelsblad, 25/10/1980) • Wat ijzig mooi vindt ze dit! (Julia Burgers-Drost: Door de tuinp...

ijzig - Bijvoeglijk naamwoord 1. zeer kil en onaangenaam, onvriendelijk, zonder enige warmte in het gevoel ♢ De ijzige hoofdzuster kon niet lachen om de grappen van de jonge dokter. Woordherkomst afgeleid van ijs met het achtervoegsel -ig

ijzig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ij-zig 1. zonder gevoel of hartelijkheid ♢ ze keek me ijzig aan 2. heel erg koud ♢ er waaide een ijzige wind Bijvoeglijk naamwoord: ij...

adj., izich.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. zo koud als ijs, verstijvend koud: hij ivil door 't ijzig Noord, naar ’t zengend Oosten heen (Tollens); een ijzige noordenwind; — (bw.) }t is ijzig koud ; — ook fig.; 2. (van aardappels) glazig.

I. bn., bw. (zo koud, zo kil als ijs; verstijvend, snerpend): een ijzige wind; het ijzig Noord; ijzig koud. II. bn. (ijzing, schrik, huivering verwekkend): ijzig, afschuwelijk ongedierte. III. bw. (1 op een ijzing verwekkende wijze; 2 erg, zeer): 1. ijzig met zijn ogen draaien; 2. ijzig mooi!

('ijzəch) bn. en bw. (-er, -st) [ijs] I. 1. zo koud als ijs : haar handen waren -; de -e noordenwind. 2. zeer onhartelijk, stijf, stroef: -e woorden. II. 1.bn. en bw. (-er, -st) [ijzen] doende ijzen, schrik, vrees verwekkend: alleen in het donkere bos; praten. 2. bw. erg, zeer: koud, mooi.

bn. en bw. (-er, -st), 1. zo koud als ijs, verstijvend koud: een ijzige noordenwind; (bijw.) het is koud; ook fig.; 2. (van aardappels) glazig.