iets - Onbepaald voornaamwoord 1. een zekere zaak ♢ Hij heeft daarover wel iets gezegd, maar het is me ontschoten. iets - Bijwoord 1. een beetje, enigszins ♢ Hij kwam iets dichterbij staan. ♢ We komen iets later. ♢ Het is op zich goed, maar iets te prijzig.

Samen met eentje behoort iets tot de vaagste borrel namen aller tijden. Je moest je dorst toch wel heel erg willen versluieren om deze laffe term te gebruiken. Maar hij kwam voor, omstreeks de eeuwwisseling, tot ergernis van een zekere J. Verdonck. In 1903 schreef Verdonck, in een artikel over eufemismen in het tijdschrift Noord en Zuid: Bedwelmende drank noemt men dan liefst öf dranken, öf heel deftig spiritualiën, en verder heet het een hartversterking, een kleinigheid, iets, een druppeltje...

(1) Aan het begin van de twintigste eeuw een versluierende benaming voor sterke drank; een borrel. Sanders (1997) haalt een zekere J. Verdonck aan die in 1903 een artikel over eufemismen schreef in het tijdschrift ‘Noord en Zuid’: ‘Bedwelmende drank noemt men dan liefst of ‘dranken’, of heel deftig ‘spiritualiën’, en verder heet het een ‘hartversterking’, een ‘kleinigheid’, ‘iets’, een ‘druppeltje’, en dergelijke meer.’ Eveneens in het Engels (something): ‘Woul...

iets - bijwoord, voornaamwoord 1. niet veel, niet zo erg ♢ we zijn iets te laat 2. als je niet weet of wil zeggen waar het precies over gaat ♢ ik ga iets voor mijn vriend kopen Algemene uitdrukkingen: 1. dat is net iets voor Loes [dat is typisch voor Loes] ...

IETS. onbep. vnw. eene onbepaalde zaak, een ongenoemd voorwerp : hebt gij ook iets gehoord ?; een weinig, een gedeelte : ik zal je er iets van vertellen; (bijw.) hij is iets beter; — dat wil iets zeggen, dat is nogal van belang; — hij bezit nogal iets, hij bezit vrij veel; — hij heeft iets, wat hem hindert; (Zuidn.) iets slechts, een gebrek; (ook) bedrogen, bekeven woorden, slaag krijgen, enz.