Wat is de betekenis van Idiofoon?

idiofoon - Zelfstandignaamwoord 1. (muziekinstrument) een verzamelnaam voor muziekinstrumenten die toon/geluid voortbrengen door het trillen van het materiaal Woordherkomst met het voorvoegsel idio- en met het achtervoegsel -foon Synoniemen zelfklinker Verwante begrippen aerofoon, chordofoon, elektrofoon, luch...

Idiofoon (Gr. idios, eigen) is letterlijk: iets wat een eigen klank heeft. De term wordt gebruikt voor een grote groep slagwerkinstrumenten, namelijk die welke zelf tot klinken komen wanneer zij worden aangeslagen. Daaronder vallen zowel metalen instrumenten zoals buisklokken met een vaste toonhoogte en bekkens die niet een bepaalde toonhoogte hebb...

zelfklinkend muziekinstrument

idiofoon - Instrumenten van materiaal dat zelf kan klinken, omdat het taai en elastisch genoeg is om te trillen zonder daarbij een gespannen trommelvel of snaren nodig te hebben.

[➝Gr. fone, geluid, dus: zelfklinker], m. (-s, -fonen), muziekinstrument waarvan het materiaal zelf in trilling komt en klanken voortbrengt. (e) De zeer verschillende instrumenten die tot de idiofonen behoren, worden ingedeeld naar de wijze van bespelen: slaan, schudden, wrijven, raspen, tokkelen e.d. Tot de slagidiofonen behoren o.a. de xylofonen,...