Wat is de betekenis van Iconografie?

Iconografie is de studie van het historische portret. Het woord is afkomstig uit het Grieks, eikoon betekent afbeelding en graphoo betekent schrijven. Iconografie houdt zich bezig met de voorstellingen op schilderen, prenten et cetera. Ook bezigt men de term inzake de beschrijving van onder meer prenten. In de kunstgeschiedenis is iconografie een b...

Iconografie (lat. < gr. beeldbeschrijving) is de de algemene kunsthistorische term (niet specifiek voor iconen) voor de beschrijving van een voorstelling of een serie verwante voorstellingen.

Studie van het beschrijven en identificeren van afbeeldingen. Zie iconologie.

Iconografie is de beschrijving van de betekenissen van de voorstelling (1) of delen van de voorstelling; vergelijk met iconologie.

[v. Gr. eikoon = afbeelding, beeltenis, en -graphia = beschrijving] beeldbeschrijving, wetenschap van de afbeeldingen van personen of zaken en de beschrijving van deze voorstellingen.

(ikonografie) leer van de afbeeldingen; beeldbeschrijving

publikalie met beschrijvingen van prenten, schilderijen, munten enz., die voorstellingen bevatten van bepaalde zaken of personen.

iconografie - Omvat zowel de kunsthistorische methode om onderwerpen te beschrijven als het beschrijven van beelden in de kunst die zijn gewijd aan een bepaald onderwerp, inclusief de symbolische betekenis hiervan.

Beeldbeschrijving (of -verklaring); ook wetenschap der portretkunde, zie romaans – beeldhouwersscholen – Auvergne; zie gotiek - beeldhouwwerk- Italië – inleiding; zie schilderkunst – Frankrijk – gotiek; zie oostaziatische kunst – China - onmacht.