hydrolyse
hydrolyse - Zelfstandignaamwoord 1. (scheikunde) de splitsing van scheikundige verbindingen onder opneming van water Woordherkomst afgeleid van het Griekse 'hudōr' (water) met het achtervoegsel -lyse
Wiktionary (2019)
hydrolyse - Zelfstandignaamwoord 1. (scheikunde) de splitsing van scheikundige verbindingen onder opneming van water Woordherkomst afgeleid van het Griekse 'hudōr' (water) met het achtervoegsel -lyse
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[v. Gr. hudoor = water, en lusis = losmaking] splitsing van een chem. verbinding in twee andere onder opname van de elementen van water (bijv. bismuthnitraat splitst zich in waterige oplossing in bismuthhydroxyde en salpeterzuur; zeep in vetzuur en loog; een ester in alcohol en zuur).
G. Th. van Kempen (1974)
(G., lusis = het losmaken), ondeden van een stof met water. Splitsing van macromolecuul in micromoleculen of bindingsplaats een H+ en een OHion toe te voegen. Verzepen van esters, uiteenvallen van zetmeel en cellulose in glucose door koken met verdund zuur; eiwitten hydrolyseren tot aminozuren; rietsuiker hydroliseert tot glucose en fructose.
Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)
splitsing van zout in zuur en water, ontleding van organische verbindingen door inwerking van water
Veerman (1954)
is in de scheik. het verschijnsel dat stoffen, opgelost in water, met de ionen van het water, waterstofion, H+, en hydroxylion, OH-, reageren onder vorming van andere verbindingen. De verwering van gesteenten berust ten dele op hetzelfde verschijnsel; ook in de organische scheik. kent men de h. als de inwerking van water op verbindingen, die door t...
Van Dale Uitgevers (1950)
v., splitsing van scheik. stoffen onder opneming van water, zoals verzeping van esters, splitsing van polysacchariden enz.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: