Wat is de betekenis van Huurling?

huurling - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die tegen betaling krijgsdienst verricht in vreemde dienst ♢ De huurlingen sloegen aan het muiten toen hun soldij niet op tijd betaald werd. Woordherkomst Naamwoord van handeling van huren met het achtervoegsel -ling.

Huurling - spotnaam voor een kortverbandvrijwilliger.

huurling - zelfstandig naamwoord uitspraak: huur-ling 1. iemand die tegen betaling voor een ander land vecht ♢ hij werd huurling in het Franse leger Zelfstandig naamwoord: huur-ling -en huurling

Een huurling is iemand die voor geld in dienst gaat bij een buitenlands leger. Vaak worden huurlingen ook ingezet om om een opstand te onderdrukken, zoals in februari 2011 gebeurde in Libië (Benghazi en Beyida). Een speciale rapporteur bij de VN-commissie voor mensenrechten doet studie naar huurlingen. De activiteiten van huurlingen, vooral in Afr...

Na de Reformatie kwamen er lieden die niet tot een gilde behoorden en zich door personen lieten begraven, die van het leiden van begrafenissen hun beroep hadden gemaakt. Zij deden het werk dat anders de gildenknecht deed, en hoewel deze personen een sterfgeval slechts bekendmaakten of aankondigden, aangezien zij officieel niet het recht hadden tot...

huurling - Beroepssoldaten ingehuurd om te dienen in een buitenlands of privéleger.

beroepssoldaat die zich voor geld voor een huurleger beschikbaar stelt. Het vreemdelingenlegioen bestond uit huurlingen.

gehuurde persoon.

m. en v. (-en), 1. iem. die een ander voor geld dient, meestal in ongunstige zin: de Grootvizier werd door huurlingen van de sultan uit de weg geruimd ; 2. (Zuidn.) huurder.