hunebedden
hunebedden - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord hunebed
Wiktionary (2019)
hunebedden - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord hunebed
Rijksdienst voor het cultureel erfgoed (2019)
Een hunebed is een oorspronkelijk met aarde toegedekte, uit grote en kleine stenen bestaand grafmonument uit de late Steentijd (Neolithicum), zo’n 5000 jaar geleden.
Liek Mulder (1994)
Hunebedden (hune is reus), megalietgraven van de westgroep van de → Trechterbekercultuur. De grafkamers zijn opgetrokken en overdekt door (grote) stenen en waren oorspronkelijk door een aarden heuvel bedekt en voorzien van een ingang, soms met een gangetje. Soms is de voet van de heuvel door een steenkrans gemarkeerd. Van de Nederlandse hunebedden,...
drs. L.A. Beeloo (1981)
gemeenschappelijke graven uit de jongste Steentijd, die in ons land (Drente), Noordwest-Duitsland, Scandinavië, Engeland en Noordwest-Frankrijk worden aangetroffen; ze bestaan uit rechthoekige grafkamers van rechtopstaande zwerfstenen, waaroverheen meestal twee tot vier dekstenen werden gelegd.
H.W.J. Volmuller (1981)
megalithische graven uit het Neolithicum, over geheel West-Europa verspreid, vervaardigd uit grote zwerfstenen. Gebouwd door mensen van de → trechterbekercultuur (2800—2200 v.C.). Oorspronkelijk was er een zandheuvel over opgeworpen, die door een steenkrans aan de voet werd geschoord. De ingang ligt steeds aan de zuidzijde. In Nederland...
H. Arends (1962)
Zo noemt men in Ned. de grote kollektieve megalithische graven, door sommige dorpen v.d. Trechterbeker-k.* in Ned., Z. Denemarken, N.W. Dts. en Eng. gebouwd, voorn, daar waar grote zwerfkeien aanwezig waren. In Drente (Ned.) 80 ex., waarvan 26 vernield, in Gron. 1, gedeeltelijk vernield, Overijssel en Friesland 3 (vernield). Eén hunebed in D...
Winkler Prins (1949)
de uit grote rotsblokken opgetrokken begraafplaatsen van voorhistorische volken, van de steen- tot de ijzertijd. In Nederland vindt men ze voornamelijk in Drente.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
oudtijds „Steenhopen” geheten, zijn de oudste van zwerfstenen gemaakte familie- of althans gemeenschapsgraven op de noordelijke zandgronden uit de tweede helft van de jonge steentijd, het neolithicum. Het zijn rechthoekige. grafkelders, die oorspronkelijk in een ronde of ovale dekheuvel waren besloten, ofwel — bij tw...
P.J.F.H. van de Rivière, R. de Ruyter-van der Feer (1928, 1930 en 1938)
Over de eenzame Drentse heide hangt de lome warmte van den middag. Om de enkele verloren dennetjes trilt de lucht in warme golven. Daar ligt ook het hunebed of hunnebed, een zware grijze steenmassa, die herinneringen oproept aan lang vervlogen eeuwen, ver vóór onze jaartelling, toen hier ruwe geharde mensen woonden, die hun doden in d...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: