Wat is de betekenis van hun?

1) (1911) (spreektaal. Oorspr. volkstaal in Holland, niet in de rest van Nederland) zij. Deze taalkundige fout is ondertussen wijdverbreid geraakt, vooral door de televisie. Zie ook: hullie* en hunnie*. • Hun willen ook graag trouwen –net als jullie toen. (Johan Fabricius: De kop van Jut. 1970) • Zo zou je je nu kunnen afvragen of...

Hun - Zelfstandignaamwoord 1. lid van een nomadisch ruitervolk uit Mongolië dat in de 4e eeuw Europa binnendrong ♢ Pas op, de Hunnen komen eraan!!! Zie ook hun

hun - voornaamwoord 1. derde persoon meervoud, bij object zonder 'aan' ♢ ik geef hun een cadeau 2. bezittelijk: hij is van die andere mensen ♢ het is hun paard Voornaamwoord: hun

I. Hun; II. hun, Hunnen-.

...

I. 3de nv. m. mv. van het pers. vnw. van de 3de pers. : ik zal het hun geven; hebt ge hun geschrevenf vgl. Ben (2de art.); 2. bez. vnw. van de 3de pers., m. en o. mv.: hun vaderland; hun kinderen; hun blijdschap was groot; — met lidw. : dat zijn onze boeken niet, maar de hunne; zelfst. gebruikt: de hunnen, hun be...

I. zie Hunnen. II. hun; 1. pers. vnw.; 2. bezittelijk vnw.

I. vorm van het → bezittelijk voornaamwoord. 1. (zelfst.): de -nen. 2. (bijv.): stad. II. vorm van het → persoonlijk voornaamwoord. III. Hun m. (-nen) een der → Hunnen.

I. 3e nv. m. (mv.) van het pers. vn. van de 3e pers.: ik zal het — geven ; heb je geschreven?; II. bez. vn. van de 3e pers., m./o. (mv.): — vaderland; — kinderen; — blijdschap was groot; met lidw.: dat zijn onze boeken niet maar de hunne; zelfst. gebruikt: de hunnen, hun betrekkingen, hun gezin: zij hebben geen brood voor de...