Humorale pathologie
leer van het bederf der vochten (verouderd) .
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
de opvatting van Hippocrates-, dat alle ziekten het gevolg zijn van verkeerde samenstelling van de verschillende vloeistoffen in het lichaam (bloed, lymfe, gal enz.). Dit dogma heeft de geneeskunde beheerst tot Virchow zijn cellulaire pathologie er tegenover stelde. De endocrinologie betekent een zeker eerherstel van het principe.
Jacon Kramers Jz (1948)
v. ziekteleer, volgens welke men de oorzaken v. d. ziekten i. d. lichaamsvochten moet zoeken.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
is een ziekteleer, volgens welke ziekelijke afwijkingen het gevolg zijn van een verstoring van de samenstelling of het evenwicht der humores of lichaamssappen. De Hippokratische geneeskunde onderscheidde nl. vier zulke sappen: bloed, zwarte gal, gele gal en slijm. De humoraal-pathologische denkbeelden hebben, wel is waar gewijzigd m overeenstemming...
Herman Pinkhof (1923)
(Hippoerates, Galenos), de leer, volgens welke alle ziekten kunnen worden verklaard uit afwijkingen in de toestand der lichaamsvochten (vgl. Humor, Solidaire en Cellulaire pathologie).
dr. H. Pinkhof (1923)
(Hippocrates, Galenos), de leer, volgens welke alle ziekten kunnen worden verklaard uit afwijkingen in de toestand der lichaamsvochten (vgl. Humor, Solidaire en Cellulaire pathologie).
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
de leer die de oorzaak van een ziekte in een abnormale menging van de lichaamssappen of humores (bloed, gele gal, zwarte gal en slijm) zag. De geneeskunde van de school van →Galenos werd er geheel door beheerst, →temperament. LITT. E.R.Long, A history of pathology (1965).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: