Wiktionary (2019)
hulpbehoevend - Bijvoeglijk naamwoord 1. afhankelijk zijn van hulp, onvoldoende zichzelf kunnen helpen ♢ De vraagstukken zijn minder heftig dan bij de professionele hulpbehoevenden. Niet: hoe zorg ik ervoor dat ik niet binnen drie weken failliet ben omdat klanten wegblijven? Vinden ze mijn in de magnet...
Muiswerk Educatief (2017)
hulpbehoevend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: hulp-be-hoe-vend 1. iemand die niet meer voor zichzelf kan zorgen ♢ mijn opa is hulpbehoevend Bijvoeglijk naamwoord: hulp-be-hoe-vend ... is hulpbehoevender dan ......
Fa. A.J. Osinga (1952)
adj., ûnbihelp(er)ich, ûnbihelpsum; — zijn, (yn) earmelytse wêze, yn ’e lytse loege sitte.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. (-er, -st), hulp nodig hebbende, lichamelijk niet in staat zichzelf te helpen: zij verzorgt haar hulpbehoevende moeder: — zelfst.: hulpbehoevenden en gebrekkigen.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. (-er, -st), hulp nodig hebbende, lichamelijk niet in staat zichzelf te helpen: zij verzorgt haar hulpbehoevende moeder; zelfst.: hulpbehoevenden en gebrekkigen.
J.H. van Dale (1898)
HULPBEHOEVEND, bn. (-er, -st), hulp noodig hebbende : hij laat zijne vrouw en kinderen hulpbehoevend achter.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
