houding
houding - Zelfstandignaamwoord 1. een pose 2. gedragslijn, opstelling Woordherkomst Naamwoord van handeling van houden met het achtervoegsel -ing. Verwante begrippen gedrag, plaats, positie, stand
Wiktionary (2019)
houding - Zelfstandignaamwoord 1. een pose 2. gedragslijn, opstelling Woordherkomst Naamwoord van handeling van houden met het achtervoegsel -ing. Verwante begrippen gedrag, plaats, positie, stand
Muiswerk Educatief (2017)
houding - zelfstandig naamwoord uitspraak: hou-ding 1. hoe je tegenover iemand of iets staat ♢ zijn houding tegenover de kinderen bevalt me niet 1. zij weet zich geen houding te geven [weet niet ho...
Marc De Coster (2017)
Houding - in de houding dreunen, klimmen, knallen, tremmen: de houding aannemen (meestal op een onhandige of overdreven wijze).
Jan Luitzen (2008)
sp - wijze waarop een sporter, opzettelijk of toevallig, het lichaam of een lichaamsdeel houdt, bv. een statische houding (niet-beweeglijk, in evenwicht) op balk (handstand, spagaat), spn. stand: een statische houding twee seconden vasthouden.
Wouter van Boesschoten, Wieneke van Breukelen, Ton Konings m.m.v Henriette Coppens, Eefje Lonis, Jos van Waterschoot & Simon Wienke (2002)
Houding is: 1) (dans): zie ook danshouding; de stand van het lichaam of lichaamsdeel die volgt uit het juist plaatsen van de lichaamsdelen t.o.v. elkaar; er is een onderscheid in specifieke danshoudingen en het algemene begrip van een correcte houding; in dans (1) wordt dit ook alignment genoemd; 2) (drama): de manier waarop iemand bewust of onbewu...
Nationaal expertisecentrum leerplanontwikkeling (2001)
De manier waarop men bewust of onbewust zijn lichaam of een lichaamsdeel houdt en zoals dat door anderen wordt waargenomen. Het is een aspect van non-verbale technieken en derhalve een uitdrukkingswijze die een speler gebruikt bij de vormgeving van zijn rol. Door de lichaamshouding kan men een bepaalde indruk wekken bijvoorbeeld van gesteldheid zoa...
Mark Nelissen (1996)
houding - Vorm van visuele communicatie waarbij het signaal bestaat uit een bepaalde h. van het lichaam of van lichaamsdelen van de actor. Dergelijke signalen kunnen met verschillende gradaties - als graduele signalen - voorkomen waardoor de hoeveelheid informatie wordt opgedreven. Bij hogere zoogdieren is de faciale expressie een complexe vorm van...
Ernst Meyer Camberg (1981).
wordt bepaald door het geraamte. Op het steunvlak van het tw/gewelf rustend, staan de benen, die bestaan uit de beenderen van onder- en bovenbeen, rechtop. Het bekken vormt met het heiligbeen de grondslag voor de wervelkolom. Aangezien het heiligbeen naar voren gekanteld staat, brengt een achterwaartse buiging van het onderste deel van de wervelkol...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: