Wat is de betekenis van horten?

horten - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord hort

horten - regelmatig werkwoord uitspraak: hor-ten 1. blijven steken, niet vloeiend doorgaan ♢ deze leerling leest nogal hortend 2. botsen en schokken ♢ hortend en stotend kwamen we vooruit...

v., hoarte.

oppotten (v. goud bijv.).

hortte, heeft gehort; 1. botsen, stoten: een vrachtwagen hort over de keien; 2. fig. haperen: het gesprek hortte.

haven en vestingst. a/d Oslofjord in Noorwegen, 10 000 inw.

(hortsn)(hortte, heeft gehort) 1. stoten, botsen : een vrachtwagen hort over de keien. 2. aarzelen, haperen : -d spreken; het gesprek hortte. 3.

Horten - havenstad in het Noorsche ambt Jarlsberg en Larvik, aan den W.-oever van Christianiafjord door een zijlijntje verbonden met den spoorweg Drammen—Skiën; 10.000 inw. Dicht bij de stad in Karljohansvern is de hoofdhaven der Noorsche marine; groote scheepswerven.

...