Wat is de betekenis van hormoon?

hormoon - Zelfstandignaamwoord 1. (biochemie), (biologie), (medisch) een stof die door een endocriene klier wordt afgescheiden en een bepaald effect veroorzaakt in het lichaam

Een fysiologisch actieve stof die wordt geproduceerd door de endocriene klieren van dieren of mensenen die elders in het lichaam een bepaald effect teweegbrengt.

hormoon - zelfstandig naamwoord uitspraak: hor-moon 1. stof die stimulerend of remmend werkt op de organen ♢ hormonen worden onder andere gemaakt in de schildklier 1. de hormonen gieren door je lijf ...

Een eiwitstof die door een groep cellen (hormoonklier) aan het bloed wordt afgegeven voor transport naar andere lichaamsdelen om bij een zeer lage concentratie groei, ontwikkeling, homeostase of stofwisseling te beïnvloeden.

hormoon - Stof die door een endocriene klier wordt aangemaakt, via het bloed wordt getransporteerd en elders in het lichaam van het organisme een effect uitoefent (groei, rijping...). Verscheidene h. kunnen het gedrag tijdelijk of permanent beïnvloeden.

[Gr. hormoon = o.dw van horman = aandrijven, opwekken] door klier inwendig afgescheiden stof die de functie van een orgaan aanzet of remt.

(hormon) door een lichaamsklier inwendig afgescheiden stof met een regulerende werking

hormoon - Een van de talrijke organische verbindingen die als chemische boodschapper fungeren. Hormonen worden via een klier of orgaan uitgescheiden in de lichaamsvloeistoffen van dieren, in het bijzonder de bloedbaan, worden vervolgens naar een ander deel van het organisme getransporteerd en initiëren of reguleren daar specifieke functies, zo...

door endocriene klieren geproduceerde stof die een specifieke, regulerende werking op een orgaan uitoefent. Hormonen spelen een belangrijke rol in de groei en de stofwisseling van een organisme, hoewel slechts geringe hoeveelheden worden geproduceerd, fndien afwijkingen in de hormoonproduktie ontstaan, treden ziekteverschijnselen in het organisme o...