Wat is de betekenis van horizon?

horizon - Zelfstandignaamwoord 1. de denkbeeldige lijn tot waar men het aardoppervlak kan zien en waar het aardoppervlak en de lucht elkaar lijken te raken ♢ De zon staat in het verre noorden altijd laag aan de horizon. Woordherkomst Grieks: ορίζοντας, gezichtseinder Synoniemen...

horizon - zelfstandig naamwoord uitspraak: ho-ri-zon 1. lijn in de verte waar aarde en lucht elkaar lijken te raken ♢ aan de horizon zagen we een schip varen Zelfstandig naamwoord: ho-ri-zon de horizon Syn...

In werkelijkheid: de schijnbare grens tussen aarde (of water) en de hemel. In een tekening of schilderij: een horizontale lijn op ooghoogte.

De horizon is: 1) in werkelijkheid: (indien zichtbaar, bijv. aan zee) de schijnbare grens tussen aarde (water) en hemel (lucht); het zijn de verst zichtbare punten, daar draait het aardoppervlak weg; de horizon is altijd als een lijn (3) te zien en ligt op ooghoogte; 2) in een tekening: een horizontale lijn op ooghoogte; meestal ligt een vluchtpunt...

(horizont) einder; bevattingsvermogen; stelsel van evenwijdige aardlagen (geol.)

(ook: einder, gezichtseinder, kim) Maximale zichtafstand bij helder weer. Deze wordt gemarkeerd door een doorlopende rechte lijn rondom de waarnemer, waar het aardoppervlak lijkt samen te komen met de lucht.

de lijn die schijnbaar aarde en hemelbol van elkaar scheidt.

Fr. vereniging van beeldende kunstenaars 1932—ca. 1943. Eerste leden: A. v. d. Sloot,P. H. van Asperen, G. Struiksma, S. Kamminga, Idema, H. A. G. Froonen, J. Zwerver. Eerste tentoonstelling 1933 te Lwd.

s., hoarizon.