Wat is de betekenis van horig?

horig - Bijvoeglijk naamwoord 1. (middeleeuwen) verplicht diensten te verlenen aan een heer en gebonden aan het land ♢ Een horige boer had wel eigen bezit dat vererfd mocht worden. Woordherkomst Naamwoord van handeling van horen of behoren met het achtervoegsel -ig

horig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ho-rig 1. onvrij, gebonden aan ♢ de knecht was horig aan de graaf Bijvoeglijk naamwoord: ho-rig de/het horige ...

afhankelijk; aan een heer onderworpen (gesch.)

horig, onderdanig; einem hörig sein, iem. slaafs aanhankelijk zijn, zich geheel naar iem. richten.

bn., (hist.) als half vrije aan een heer onderworpen en onder hofrecht levend ; — (fig.) afhankelijk, gebonden.

1. bn.; afhankelijk, onvrij; 2. horige, m. en v.: een horige, een onvrije.

('ho.roch) bn. halfvrij, onderworpen, afhankelijk.

bn., (hist.) als half vrije aan een heer onderworpen en onder hofrecht levend; (fig.) afhankelijk, gebonden.

...