Wat is de betekenis van hoogmoedig?

...

bn. bw. (-er, -st), vol hoogmoed, trots, verwaand: hij is zeer hoogmoedig; een hoogmoedig gedrag ; — ook zelfst. gebruikt : de hoogmoedigen zullen vernederd worden.

hoogmoedig - Bijvoeglijk naamwoord 1. met een overdreven hoge dunk van zichzelf ♢ Zijn hoogmoedige optreden werd hem niet in dank afgenomen. Woordherkomst Afleiding van hoogmoed met het achtervoegsel -ig.

hoogmoedig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: hoog-moe-dig 1. gevoel dat je wilt pronken met wat je hebt of deed ♢ wie hoogmoedig is, denkt dat hij geen fouten maakt 2. wie zich meer voelt dan een ander ...

trots, verwaand.

adj. & adv., heechmoedich, greatsk, batsk, greathertich, blastich heechboarstich, great, heechkroppich; — zijn, it hert heech hawwe; hij is — it hert sit him heech; — mens, greatskert.

...

1. bn., bw.; ong.: trots, verwaand, opgeblazen; een hoogmoedig parvenu; hij sprak hoogmoedig over zijn voorvaderen; 2. zn. hoogmoedige, m. en v. —n: den hoogmoedige vernederen.

('moedəch) bn. en bw. (-er, -st) vol hoogmoed : een hart; iemand bejegenen. Syn. →: fier.