Wat is de betekenis van hoogdravend?

hoogdravend - Bijvoeglijk naamwoord 1. (pejoratief) te emotionele of plechtige manier van spreken of schrijven; vol bombast ♢ 'We gaan Nederland veranderen' was een uitspraak die opviel: ik kreeg er veel positieve reacties op, maar ook het verwijt veel te hoogdravend te zijn. Een politicus die denkt Ne...

hoogdravend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: hoog-dra-vend 1. plechtig en met veel overdrijving ♢ tijdens het diner hield hij een hoogdravende toespraak Bijvoeglijk naamwoord: hoog-dra-vend ... is hoogdravender dan...

Vroeger waren alleen paarden hoogdravend, dat wil zeggen: een hoge, edele gang hebbend bij het draven. Figuurlijk gebruikte men het woord dan voor: zich boven anderen verheffend, verheven. Het woord dat waarschijnlijk uit het Duits hochtrabend is overgenomen, had vroeger dus in het geheel geen ongunstige betekenis. Cats spreekt over de hoogdravende...

...

bn. (-er, -st), (van de stijl) gezwollen, te sterk aangezet: een hoogdravende redevoering; hoogdravende woorden, „dikke” woorden.

bn.; gezwollen, opgeschroefd: hoogdravende stijl, een hoogdravende rede.

(ho:g'dra:vənt) bn. en bw. gezwollen, opgeschroefd: in -e stijl; een -e rede.

...

HOOGDRAVEND, bn. (-er, -st), (fig.) gezwollen, opgesmukt (van den stijl): eene hoogdravende redevoering. HOOGDRAVENDHEID, v.