hoofdig
...
Wat is de betekenis van Hoofdig?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Hoofdig
bn. bw. (-er, -st), 1. eigenzinnig, koppig: wees niet zo hoofdig; 2. naar het hoofd stijgende, koppig : hoofdige wijn ; hoofdig bier.
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
hoofdig
bn., bw.; eigenzinnig,stijfhoofdig: de hoofdige boer, gedicht van Staring; hoofdig volhouden.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
hoofdig
('ho:vdәch) bn. en bw. (-er, -st) 1. sterk eigenzinnig: een -e boer; volhouden. Syn.→: eigenzinnig. 2. naar het hoofd stijgend: -e wijn.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Hoofdig
HOOFDIG, bn. bw. (-er, -st), eigenzinnig, stijfhoofdig, koppig: wees niet zoo hoofdig; — naar het hoofd stijgende, koppig: hoofdige wijn; hoofdig bier. HOOFDIGHEID, v.
Nieuw woordenboek der Nederlandsche taal
I.M. Calisch (1864)
Hoofdig
Hoofdig, bn. en bijw. (-er, -st), eigenzinnig, koppig; (ook) naar het hoofd stijgende, -e wijn, - bier. *-HEID, v. gmv. eigenzinnigheid, koppigheid.
Gerelateerde zoekopdrachten