Hofhoorig
behoorende t/e hof, kasteel; lijfeigene.
Wat is de betekenis van Hofhoorig?
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Hofhoorig
HOFHOORIG, bn. (hist.) tot een hof of hoeve behoorende en daarmede vervreemdbaar. HOFHOORIGE, m. en v(-n), onvrije, die hofhoorig is. HOFHOORIGHEID, v. de toestand van hofhoorig te zijn.
Gerelateerde zoekopdrachten