Wat is de betekenis van Hiërarchie?

De hiërarchie is de rangorde van waardigheidsbekleders. Het woord hiërarchie is uit het Grieks afkomstig en betekent 'heilige regering'. Oorspronkelijk is het een georganiseerde priesterstand.In de rooms-katholieke kerk zijn het de dragers van de macht, die Christus aan Petrus en de apostelen gegeven heeft. De kerkelijke hië...

hiërarchie - zelfstandig naamwoord uitspraak: hie-rar-chie 1. volgorde op grond van rang ♢ er is een sterke hiërarchie in dit bedrijf: de een is belangrijker dan de ander Zelfstandig naamwoord: hie-rar-chie de hiërar...

Bij de verdeling van taken over verschillende personen ontstaat een scheiding tussen leiding en uitvoering. Hierdoor ontstaat een rangorde in de organisatie.

Dit is een recente reclame van een schoonmaakbedrijf. Ze willen ermee zeggen dat zij vloeren zo schoon maken dat zelfs de paus die graag kust. In veel landen zou deze reclame als een ernstige aantasting van een hooggeplaatste niet geaccepteerd worden. Het valt bezoekers al vele eeuwen op dat Nederlandse kinderen hun ouders veel vrijer mogen tegensp...

De hiërarchische organisatie is een organisatie waarin iedereen, op één na, ondergeschikt is aan één iemand anders. Zo’n organisatie is te beschouwen als een machine. Een gewone machine heeft tandwielen, zuigers en stangen. Bij de hiërarchische organisatie zijn mensen de onderdelen.1 Een gewone machine sl...

hiërarchie - of rangorde. Zie dominantiehiërarchie.

[Gr. hierarchia] oorspr.: priesterheerschappij; thans ook: heerschappij in afdalende rangorden verdeeld,.

rangorde (van waardigheidsbekleders); priesterheerschappij

De hiërarchie vormt een belangrijk kenmerk van de lijnorganisatie, die is gebaseerd op eenheid van leiding met een verticale gezagsbundeling naar boven. De lijnen waarmee de diverse geledingen zijn verbonden, geven tevens de bevels- of gezagslijnen aan. Zie ook Delegatie, Gezag, Formele organisatie, Informele organisatie.

in classificatie: relatie van boven- en onderschikking in het systeem van klassen, subklassen enz.

(afgeleid van het Gr., hi'eros = heilig en archè = bestuur), 1. oorspronkelijk is ermee bedoeld de rangorde van gezagsdragers in de Katholieke Kerk: paus, bisschoppen, pastoors, kapelaans; 2. vaak wordt er alleen het gezag van paus en bisschoppen mee aangeduid; 3. rangorde onder ambtenaren of officieren.

rangorde.

een uit verschillende rangen bestaande groep van menschen, die krachtens goddelijke instelling, door Christus ingevoerd, een heilige macht bezitten om dienst te doen bij de godsdienstoefeningen (→ wijdingsmacht) en om de geloovigen te besturen (→ bestuursmacht of jurisdictie). Zij is de besturende macht in de Kerk, tegenover de bestuurde...

priesterheerschappij; rangorde der geestelijken; trapsgewijze opklimming van ambtenaren of militairen

(van Gr.: Heros, heilig, en archè, bestuur) is eigenlijk de heilige, geheimvolle leiding der Kerk door Christus, Die ook na zijn hemelvaart zichtbaar regeren blijft in de gestalte van mensen, die Hij tot dat doel in dienst neemt en zendt en die Hij, in koningsmacht zetelend aan de rechterhand des Vaders, door zijn H. Geest zelf onzichtbaar l...

hiërarchie [rangorde, rangopvolging].

hiërarchie, priesterheerschappij.

(<Gr.), v. (-ën), 1. rangorde van waardigheidsbekleders, inz. van de geestelijkheid; 2. priesterschap ; 3. elk der drie hoofdgroepen der Engelen.

(Grieks hieros, heilig en archie, bestuur) (1), volgens R.K. theologie een uit verschillende rangen bestaande groep van mensen, die krachtens goddelijke instelling de macht bezitten om dienst te doen bij de godsdienstoefeningen (wijdingsmacht) en om de gelovigen te besturen (bestuursmacht of jurisdictie); (2) rangvolging, onder ambtenaren of bij d...

v. priesterheerschappij; rangorde van de elkaar ondergeschikte geestelijke machten; (ook;) ambtelijke rangorde.