Wat is de betekenis van Heuvel?

lage verhevenheid in het landschap. verhevenheid van het aardoppervlak die lager is dan een berg; lage verhevenheid in het landschap. Voorbeelden: Nu probeerde Bert de Jeep van zijn vader zo goed en zo kwaad als het kon van de heuvel af te krijgen. Tom De Cock, De Openbaring, 2001 Zaterdagochtend, toen een tropische regenbui...

heuvel - Zelfstandignaamwoord 1. een kleine verhoging in het landschap ♢ Rome is oorspronkelijk gebouwd op zeven heuvels: Palatijn, Aventijn, Capitool, Quirinaal, Viminaal, Esquilijn en Coelius.

heuvel - zelfstandig naamwoord uitspraak: heu-vel 1. niet zo steile verhoging in het landschap ♢ het landschap bestond uit glooiende heuvels Zelfstandig naamwoord: heu-vel de heuvel de h...

(de; -s) AL - natuurlijke verheffing van de aardbodem, lager dan een berg.

zie ook druk op de Heuvel voelen: 1. over de - heen zijn,oud aan het worden zijn. Refereert aan een bergbeklimmer die de top al bereikt heeft en nu aan het afdalen is. Ontleend aan Engels to be over the hill;deze uitdr. werd sinds de Tweede Wereldoorlog gebruikt onder Amerikaanse soldaten voor ‘wegblijven zonder verlof. Later ging men het ook gebru...

Naam van twee eilandjes in het voormalige Wijkermeer. Naar hun grootte werden zij onderscheiden in de Grote en de Kleine Heuvel (ook wel: Hovel). De eilandjes zijn rond 1865 opgegaan in de Assendelver IJ-polders.

naam van vijf gehuchten en buurtschappen in Noord-Brabant en wel in de gemeenten Dongen, Heeswijk-Dinther, Hoogeloon, Hapert en Casteren, Son en Breugel en Veghel. Ook centrum van Tilburg.

heuvel - 1°. venusheuvel; 2°. welving van de borsten,

s., heuvel, hichte, klinge, heech (it).