Wat is de betekenis van Heim?

Zie Heime

heim - Zelfstandignaamwoord 1. (verouderd) woonplaats, huis 2. (alleen als verkleinwoord) huiskrekel, zie heimpje Woordherkomst (erfwoord) van het Middelnederlandse woord heim; cognaat met Limburgs heim, Nynorsk heim, IJslands heim, Duits Heim, Jiddisch היים (hejm), Fries hiem, Noors en Deens hjem, Zweeds hem en...

Heim, Anthonie van der, Nederlands staatsman, *1693 's-Gravenhage, +17.7.1746 's-Hertogenbosch. Van der Heim was van 1727-1737 thesaurier-generaal. Hij volgde in 1737 Simon van → Slingeland als → raadpensionaris van Holland op. Van der Heim kreeg uitdrukkelijk de opdracht de bestaande regeringsvorm (→ stadhouderloos tijdperk) te handhaven. Zijn hou...

m -> Heime (Du.).

o. (-en), (gew.) heining, heg.

zie: ham.

o.; zie heem.

HEIM, ook HEEM, o. woonplaats, erf; nog over in samenst. als heimwee, heemraad, in afleidingen als inheemsch, uitheemsch, heimelijk enz., in vele plaatsnamen, als Heemstede, Sassenheim, Arnhem, Ellekom, Hilversum, Petten; — (gew.) heining, heg.

Ondor dezen naam vermelden wij: Ernst Ludwig Heim, een verdienstelijk Duitsch geneeskundige. Hij werd geboren den 22sten Julij 1747 te Solz in het hertogdom Saksen-Meiningen, waar zijn vader, Johann Ludwig Heim, de uitgever der „Heimebergische Chronik (1767—1777)” in 1785 overleed. Hij bezocht achtervolgens het lycéum te Meiningen en de universitei...