Wat is de betekenis van Heilig?

heilig - Bijvoeglijk naamwoord 1. door wijding aan het goddelijke bijzonder gemaakt heilig - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van heiligen ♢ Ik heilig 2. gebiedende wijs van heiligen ♢ heilig! 3. (bij inversie) tweede perso...

Heilig, aan God gewijd; van personen ook: godvruchtig, vroom; van zaken ook: gewijd, onaantastbaar, met een bijzondere waarde. Heilige, volmaakt persoon, iemand die geen kwaad kent; iemand die op grond van een officiële verklaring van de rooms-katholieke kerk vereerd wordt. Heilig en heilige kennen vele betekenissen en betekenisnuances die min of...

heilig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: hei-lig 1. wie door god is uitgekozen ♢ de heilige maagd Maria was de moeder van Jezus 1. de Heilige Vader [de paus] 2. e...

Heilig is een term waarmee de verhevenheid en zuiverheid van God wordt aangeduid en van alle wat tot het goddelijke behoort. God is heilig omdat hij niet te bevatten is en niet ongestraft genaderd kan worden. Een mens is heilig omdat hij God toebehoort. Een volk is heilig omdat God het voor zijn dienst heeft afgezonderd (Leviticus 19:1). ‘Heilig’ b...

afgezonderd van, onttrokken aan het gebied van het profane en geraakt in de sfeer van de Godheid; het begrip is ook op God zelf overgedragen.

1. God is heilig d.w.z.: Hij bezit alle goede eigenschappen in de meest volmaakte vorm. Daarom is Hij ook alle eer waardig; 2. heilig is ook datgene wat van God afkomstig is of op Hem betrekking heeft, b.v. de bijbel, de eredienst; zie ook heilige.

adj., hillich.

heilig; ein wunderlicher, seltsamer Heiliger, een rare snaak; Heiliger Abend, Kerstavond, avond voor Kerstmis; einen heilig sprechen, iem. heilig verklaren.

I. bn. bw. (-er -st), 1. geestelijk volmaakt, onzondig (van God en Christus): de Heilige God ; Heilige Vader; de Vader, de Zoon en de Heilige Geest; het Heilig Bloed; — (van hen die na hun dood zijn heilig verklaard, gecanoniseerd) de Heilige Augustinus; de Heilige Cecilia; 2. van alles wat met de dienst van (een) God in verban...

worden die personen, plaatsen, tijden, voorwerpen genoemd die in de cultus een bijzondere rol spelen. Met name in de R.K. Kerk worden diegenen, die in heldhaftige deugdzaamheid hebben geleefd en aldus door de kerk erkend zijn, Heiligen genoemd.

bn.; boos: heilig worden, iem. heilig maken, toornig, wild, woest; gmz.

oorspr. afgezonderd, aan God en zijn dienst gewijd; tegenstelling profaan (profanatie = ontwijding). Onder de eerste Christenen waren heiligen: alle geloovigen. In de R.K. Kerk worden alleen bijzonder vromen n/h dood d/d paus heilig verklaard; zij worden i/d kerk vereerd, niet aanbeden. Heiligverklaring = Canonisatie.

(‘heiləch) I. bn. en bw. (-er, -st) 1. geestelijk volmaakt, zonder zonde : God is -; de Heilige Geest; de -e Drievuldigheid. 2. heiligverklaard: de -e Augustinus. 3. God, de godsdienst gewijd : -e vaten; de kerk is een -e plaats. → dag. 4. eerbiedwaardig, verheven: de -e boeken door God ingegeven; de -e sakramenten; niets is hem -, n...

is afgeleid van het woord heil, dat nauwelijks te omschrijven valt en dan ook maar zwak wordt bepaald door begrippen als geestelijk welzijn, gelukzaligheid. De brenger van dat heil is de Heiland, de Heilaanbrenger, de Zaligmaker. In het oude Israël noemde men alles, wat in verband stond met den dienst van God of nauw met de Godsidee was verbon...

Heilig - Het begrip h. speelt in de godsdiensten een groote rol, maar heeft niet overal dezelfde beteekenis. Oorspronkelijk liggen in het begrip h. de beide begrippen: goddelijk en onrein opgesloten; b. v. in het begrip taboe. H. is dan alles wat aan het profaan gebruik is onttrokken om welke reden ook. Zoo is een god heilig, maar ook een lijk: bei...

(voor het gebruik van de hoofdletter in dit woord zijn geen bepaalde voorschriften; het blijft overgelaten aan gevoel en inzicht van de schrijver), bn. en bw. (-er, -st), 1. geestelijk volmaakt, nietzondig (van God en Christus): de Heilige God; de Vader, de Zoon en de Heilige Geest; 2. alles wat met de dienst van (een) God in verband staat, daaraa...

HEILIG, bn. bw. (-er, -st), het ware zieleheil gevonden hebbende, deel hebbende aan God, geestelijk volmaakt, onzondig: de heilige martelaren; een heilig man; — (van God en Christus) de Heilige God; Heilige Vader; de Vader, de Zoon en de Heilige Geest; — (van hen die na hun dood zijn heilig verklaard, gecanoniseerd) de Heilige Augustin...

Heilig is afgeleid van heil (zie hiervoren). Men heeft daarmede het Hebreeuwsche woord kadasch vertaald, hetwelk de beteekenis heeft van rein, meer bepaald van datgene, hetwelk voor de dienst van God bestemd is. In het Nieuwe Testament dragen de geloovige Christenen den naam van heiligen (aytoi), omdat zij door Christus uit het gebied der wereld in...

Heilig, bn. en bijw. (-er, -st), godswaardig, goddelijk; hemelsch; plegtig, -lijk, op heilige wijze; de -e Geest; de -e Schrift, de boeken Mozes, het Evangelie; een -e dag, (r.k.) feestdag; een -e avond, zie HEILIGAVOND; Heilig, Heilig! (lofzang); het -e land, Palestina; de -e Stoel, het pauselijk gezag; de -e Vader, de paus; de -e plaatsen, oorden...