Wat is de betekenis van Heiden?

heiden - Zelfstandignaamwoord 1. mensen die geen Jood of Christen zijn 2. (verouderd) zigeuner heiden - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord hei 2. meervoud van het zelfstandig naamwoord heide heiden - Werkwoord 1. meervoud verleden tijd van heien ♢Wij h...

Terrein met een grotendeels uit heidesoorten bestaande vegetatie, gelegen op voedselarme grond.

Heiden, niet jood; niet-christen, aanhanger van het veelgodendom, ongelovige. Heidens, vooral in de verbindingen: Heidense bende, heidens karwei, heidens lawaai e.d., enorme bende, zeer zwaar karwei, verschrikkelijk lawaai. Heiden is al vanaf het begin van de overlevering van het Nederlands bekend. Het is waarschijnlijk verwant met heide en zal v...

heiden - zelfstandig naamwoord uitspraak: hei-den 1. iemand die niet in een christelijke god gelooft ♢ de vrome man maakte zijn buurman uit voor heiden 2. ongodsdienstig mens in het algemeen ♢ v...

Iemand die niet in God geloofde.

ongelowige.

s., heiden, plur. -s, -en.

...

m. (-en), 1. hij die niet in de ware God gelooft (en niet gedoopt is), ongelovige (in tegenst. met Joden en Christenen ; later zij die aan meer dan één God geloven, dus ook tgov. Mohammedaan): de afgoden der heidenen ; de zending onder de heidenen ; —den heidenen prediken, liet Evangelie verkondigen onder de...