Wat is de betekenis van Heide?

Zie Adelheid

heide - Zelfstandignaamwoord 1. een met heidekruid begroeide vlakte ♢ Zijn huis staat in het midden van een grote heide. heide - Werkwoord 1. enkelvoud verleden tijd van heien ♢Ik heide ♢Jij heide ...

heide - zelfstandig naamwoord uitspraak: hei-de 1. zandvlakte waar paarse en witte planten op groeien ♢ de heide lag er vandaag prachtig bij 2. lage, struikachtige plant met paarse en witte bloemetjes ...

Je kunt in het Nederlands niet alleen iemand naar de Mokerhei wensen. Reeds bij Harrebomée [1858] komt de verwensing voor ik wenschte dat gij op de heide te Hoboken laagt! Ik vertaal dat als een uiting van woede, minachting of frustratie. zie Hoboken, Mokerhei.

heide - Een heide is een benaming voor een plantengemeenschap die vooral voorkomen op voedingsarme, verzuurde gronden, het wordt gekenmerkt door laaggroeiende houtachtige vegetatie.

naam van een aantal Noordbrabantse buurtschappen en wel in de gemeenten Beek en Donk, Cuijk en Sint Agatha, Drunen, Heeswijk-Dinther, Oeffelt en Veghel.

vegetatie waarin dwergstruiken uit de heidefamilie (Ericaceae) of de kraaiheidefamilie (Empetraceae) domineren. Men onderscheidt verschillende typen heidevegetatie. Droge heide wordt gekenmerkt door struikheide of soms kraaiheide; vochtige heide wordt gekarakteriseerd door dopheide en vaak door pijpestrootje; op natte heide treft men dopheide en o....

Men treft in ons land verschillende soorten heide aan: 1. gesloten heidevelden, geheel bedekt met struikheide, dopheide of kraaiheide, al of niet gemengd, en verder zijn vaak klein warkruid, stekel- en kruipbrem aanwezig; 2. vegetaties ten dele van heide, ten dele van andere planten. Tot deze andere planten behoren borstelgras, trekrus, gevlekte or...

Zie Heyde.