Wat is de betekenis van Heg?

heg - Zelfstandignaamwoord 1. een (meestal lijnvormige) aanplanting van struiken en/of bomen die dient om ruimten te scheiden Synoniemen haag

heg - zelfstandig naamwoord 1. omheining van struiken ♢ de buren hebben een heg van buxusplanten 1. ergens heg nog steg weten [er totaal de weg niet weten] Zelfstandig naamwoord: heg ...

(zn) haag BM, EK, LC, TM.

heg - Beplantingen van struiken of houtachtige gewassen in een rij, meestal als hekken, afscheidingen of windbrekers.

stewig, vas, heining; geheg, vasmaak, bevestig, vasbind; toeken.

De h. of haag is een beproefd middel om terreinen of terreindelen af te heinen. In vele weidegebieden langs de rivieren trof en treft men heggen aan van dooreen geplant, op die grond inheems plantenmateriaal: meidoorn, sleedoorn, veld-esdoorn, kornoelje, haagbeuk, beuk, enz. In de oude voorstedelijke groentegebieden (slatuinen enz.) en in de bollen...

s., haech, hage.

...

ook HEGGE, v. (heggen), 1. haag, rij van naast elkaar geplaatste struiken tot afscheiding : de heg snoeien ; geschoren (in bep. gedaante gesnoeide) heggen ; — droge heg, afheining, omtuining van afgesneden takken; 2. (gew.) lager gelegen zoom van groengrond rondom het bouwland; 3. kreupelhout; hakhout, akkermaalshout ;...