Wat is de betekenis van heelkunde?

heelkunde - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) de tak van de geneeskunde die met operatie probeert te genezen ♢ De heelkunde maakt momenteel een grote ontwikkeling door. Woordherkomst samenstelling van heel(werkwoord) en kunde Synoniemen chirurgie Verwante begrippen h...

Zie (ook) chirurgie, genezen

wondheelkunde.

chirurgie, zie aldaar.

v., deel der geneeskunde dat langs mechanische weg (operatie) de genezing van wonden, kwetsuren, breuken enz. zoekt te verkrijgen, wondheelkunde, chirurgie.

Dit overzicht beperkt zich tot de heelkunde der grote huisdieren: paarden, runderen, varkens, schapen en geiten. Bij uitzondering zijn ook wel andere dieren als kamelen, zebra’s en wilde dieren uit diergaarden en circussen in behandeling. Het overzicht zal zich voornamelijk bepalen tot een korte bespreking van de practische beoefening der hee...

De heelkunde heeft in de loop der tijden een veel vrijere weg bewandeld dan de geneeskunde, die steeds vergezeld was van de filosofie en de theologie. Aanvankelijk onderscheidde men zalf- en snijchirurgen. Aangezien de steunpilaren der moderne heelkunde, narcose, asepsis, antisepsis, bloedstilling, operatiekamer enz. ontbraken, waren de resultaten...

of Chirurgie, oorspronkelijk dat gedeelte der geneeskunde, dat de uitwendige beledigingen van het lichaam tracht te genezen. Later is het gebied der H. sterk uitgebreid omdat men ook de inwendige organen ging behandelen. Kenmerkend voor de H. is de wijze van behandelen door manipulaties, toestellen en verbanden, speciaal door operaties.

(I, bij de mens) of chirurgie is oorspronkelijk dat gedeelte der geneeskunde, dat de uitwendige letsels van het lichaam tracht te genezen. Het woord chirurgie is samengesteld uit twee Griekse woorden die hand en arbeid betekenen; letterlijk vertaald is chirurgie dus handarbeid. Doordat uitwendige letsels dikwijls in de vorm van verwondingen voorkwa...