Hebbelijk
bn. bw. (-er), 1. (niet alg.) door gewoonte of karakter eigen, een uitvloeisel zijnde van iemands aanleg : het liegen is hem hebbelijk ; 2. op gepaste, behoorlijke wijze, fatsoenlijk : zit toch hebbelijk aan tafel! zich hebbelijk gedragen; — (Zuidn.) netjes ; 3. dragelijk, behoorlijk: het weer is nogal hebbelijk ; 4. (...