hazenwind
m. -en, zeer slanke wind of hond voor de hazenjacht; ook: hazenwindhond.
John Kooy (1933)
windhond, gebruikt v/d lange jacht, zeer snelle looper, hoog en slank, met langen, spitsen kop. Tot de bekendste soorten behooren de Russ. h. (Barsoi), Ital. h. (dwergvorm), Eng. h. (Greyhound), Wolfs- of schotsche hond (Deerhound), ruigharig.
Dr. C.H. PH. Meijer (1919)
mnl. hasen-, hase-, haesivint, windhond, hond, geschikt om ermede op hazen te jagen. Wind = hond, lat. canis, grie. kuoon, gen. kunos; verg. Wanneer en hoeneer.hgd. wis en nl. hoe, welke en hoe(l)ke; de oorspr. hw verloor de h, of de w werd gevocaliseerd, en de h bleef. Windhond is dus tautologie. Hazenwindhond is samenstelling van dit windhond en...
J.H. van Dale (1898)
HAZENWIND, ook HAZENWINDHOND, m. (-en), hond van bijzonder ras, inz. geschikt om op hazen te jagen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: