Haurân
Naam van het vulkanische gebied ten zuiden van Damascus met overblijfselen van Romeinse en oud-christelijke bouwwerken (o.a. dwarsboogkerk), zie Syrische basilieken.
Amsterdam Boek (1959)
Naam van het vulkanische gebied ten zuiden van Damascus met overblijfselen van Romeinse en oud-christelijke bouwwerken (o.a. dwarsboogkerk), zie Syrische basilieken.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
is tegenwoordig, evenals reeds in de Oudheid, de naam van het in Syrië, ten Z. van Damascus gelegen vulkanische gebied, in het N. waarvan zich de Djzebel Hauran (330 N.Br. en 36° 15' O.L. v. Gr.) verheft tot een hoogte van 1840 m, kaal en onvruchtbaar. Het zuidelijk gedeelte is rijk en vruchtbaar, de korenschuur van Syrië; in het...
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Hauran - of Haoeran, 1° Huidige Arab. naam van een gebergte aan den rand van de Syrische woestijn ten Z.W. van Damaskus, meer bekend als Dzjebel ed-Droez (Druzengebergte), dat door velen geïdentificeerd wordt met den berg Selmon van Ps. 67.15. 2° Huidige Arab. naam van een landstreek, die de geheele vlakte omvat vanaf den Jarmoek tot a...
F.W. Grosheide (1926)
Als Ezechiël het grondgebied dat door het Israël der toekomst bezet zal worden nader omschrijft, dan noemt hij als Noord-Oostelijke grens het land tusschen Havran en Damascus. Dit Havran wordt door de nieuwste vertalingen weergegeven door Hauran en komt slechts tweemaal voor in den Bijbel (Ez. 47:16, 18). De Israëlieten schijnen deze...
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Hauran - bergland in Syrië, gelegen 80 K.M. ten Oosten van het Meer van Genesareth, bestaande uit een geweldig, door talrijke waterrijke dalen doorsneden basaltdek, waarboven zich de woeste, kale Dzjebel Hauran tot 1839 M. verheft. De bevolking bestaat hoofdzakelijk uit Droesen* en verbouwt in de zeer vruchtbare dalen tarwe, doerra, gierst, mais, g...
Anthony Winkler Prins (1870)
Haurân Of Haoeran, weleer Auranitis, eene hooge vlakte van Syrië, strekt oostwaarts zich uit tot aan het meer Gennesareth en zuidwaarts tot aan Damascus over één lengtegraad, en is in 1857 door Graham en in 1859 door Wetstein onderzocht. De bodem is er vulcanisch van aard en met eene roodbruine aardlaag bedekt. Deze laatste ontstond door verwering...
Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)
in de oudheid Auranihs, hoogvlakte in Syrië, beoosten het meer Tiberias en bezuiden Damascns, wordt aan de oostzijde begrensd door het H.-gebergte, waardoor H. gescheiden wordt van de woestijn Harra. In de 19e eeuw het eerst bezocht (1857 door Graham, 1859 door Welzstein); ten O. en ten Z. van het H.-gebergte werden talrijke ruinen van steden...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: