Wiktionary (2019)
hartgrondig - Bijvoeglijk naamwoord 1. uit het diepst van je gemoed gemeend, ♢ Ik heb een hartgrondige hekel aan wiskunde. Woordherkomst Samenstellende afleiding van hart en grond met het achtervoegsel -ig Synoniemen oprecht, intens, innig
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw. (-er, -st), uit het diepst van het hart komende, oprecht: een hartgrondig gebed; een hartgromlige hekel aan iem. of iets hebben; — bw., iem. hartgrondig verachten.
M. J. Koenen's (1937)
bn., bw., uit de grond des harten voortkomende, oprecht: een hartgrondig gebed; daar heb ik een hartgrondige afkeer van; iem. hartgrondig haten.
Jozef Verschueren (1930)
(hart'chrondәch) bn. en bw. uit het diepst van het hart (komend): een gebed; iemand verfoeien.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw. (-er, -st), uit het diepst van het hart komend, oprecht: een hartgrondige hekel aan iemand hebben; bw., iemand — verachten.
J.H. van Dale (1898)
HARTGRONDIG, bn. bw. (-er, -st), uit het diepst van het hart komende, oprecht: een hartgrondig gebed; ik heb een hartgrondigen hekel aan hem; — bw. iem. hartgrondig verachten.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
