Hardhoorend
HARDHOOREND, HAKDHOORIG, bn. (-er, -st), moeilijk kunnende hooren; school voor hardhoorigen. HARDHOORIGHEID, v. doofheid.
J.H. van Dale (1898)
HARDHOOREND, HAKDHOORIG, bn. (-er, -st), moeilijk kunnende hooren; school voor hardhoorigen. HARDHOORIGHEID, v. doofheid.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: