Handwagen
s., skoukarre.
Van Dale Uitgevers (1950)
m., HANDWAGENTJE, o. (-s), 1. wagen op twee wielen die met de hand wordt voortgeduwd; 2. (Ind.) rijtuig voor één paard om zelf te mennen.
Jozef Verschueren (1930)
('hant) m. (-s; -tje) 1. Algm. wagen op twee wielen die met de hand wordt voortgeduwd. 2. O.I. rijtuig voor één paard dat men zelf ment.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: