Handelen is elke geïntendeerde (bewuste en bedoelde) activiteit van een persoon om op een gegeven situatie te reageren, deze met een bepaalde bedoeling te veranderen en daarmee dienstbaar te maken aan bepaalde belangen. Aspecten van handelen Causaliteit Elk handelen heeft een aanleiding, een specifieke situatie waarmee de handelende persoon wordt geconfronteerd en die haar tot activiteit aanzet. Zo roept de gewelddadige inbreuk op een weerloos persoon om een compromisloze inmenging, en het aanz...

Iets doen, of (‘mijn handelen’) dat wat gedaan wordt. We spreken weliswaar ook van reflex-handelingen, maar het belangrijkste soort handeling is die van rationele wezens; alleen zij kunnen handelingen verrichten. Handelen brengt meestal bewegen met zich mee, of ten minste de poging daartoe. Daarmee rijst het probleem hoe handelingen zijn verbonden met bewegingen. Hoe is de handeling van het opheffen van mijn arm verbonden met het daadwerkelijk naar boven gaan van mijn arm? Hier is relevant wat m...

HANDELEN, (handelde, heeft gehandeld), doen hij weet niet hoe hij handelen zal; er moet gehandeld worden, er moet iets gedaan worden; in drift handelen; — handelend optreden, met daden, metterdaad optreden; in iemands geest, op iemands last handelen; te goedertrouw. uit noodweer handelen; — vrijheid van handelen hebben; — (Zuidn.) slecht met iern. handelen, zich oneerlijk (ook onbehoorlijk) jegens iem. gedragen; — zich gedragen slecht handelen; ge hebt braaf gehandeld;...

handelen - Werkwoord 1. (inerg) iets doen, al of niet met de handen, optreden ♢ Zij handelden daarin erg onzorgvuldig. 2. (inerg) handel drijven ♢ De Nederlanders handelden met vele landen langs de kust van de Indische Oceaan. Woordherkomst Afkomstig van het Oudhoogduitse woord hantalôn. Zie ook handeln, handlen

handelen - regelmatig werkwoord uitspraak: han-de-len 1. iets kopen en verkopen ♢ hij handelt in oude boeken 2. iets doen ♢ we moeten snel handelen, anders is het te laat 1. bijwoordelijke bepaling van de handelende persoon [geeft aan wie iets doet of deed, bijv.: dit nummer is g...

stelen In deze betekenis omstreeks 1800 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, samengesteld uit de processtukken van de zogenoemde Brabantse Bende. Handelen komt in deze lijst ook voor in de betekenis ‘inbreken’. • Ik handelde in blauw laken [lood] met kreupelen David en Jim, zijn duivel van een zoon, dien ge wel kent. ¶ J. de Vries, De verborgenheden van Amsterdam dl 1 (1844), p. 278. De schrijver verklaart de betekenis in een voetnoot.

Handelen - het bedrijven van elke daad van koophandel, ook assurantie, bevrachten, en vervrachten van schepen, koopen en verkoopen, huren en verhuren en voorts alles, waarbij een persoon tegen betaling aan een ander goederen, waren, diensten enz. afstaat.

zie Bedrijven.

(handelde, heeft gehandeld), 1. aanvatten om er iets mee te doen; thans alleen nog van onstoff. zaken in de zin van behandelen, erover schrijven of spreken: de lezing zal over een onderwerp uit de sterrenkunde; overdr. met een geschrift als ond.: waarover handelt dat boek?; 2. (van personen) op een bep. wijze met daden of woorden bejegenen: vriendelijk, eerlijk, bedriegelijk met iemand —; 3. in een zaak of geval te werk gaan als ..., of verrichten wat in een bep. wordt genoemd: hij weet...

(1800) (Barg.) stelen. • Daar leerde ik feberen (schrijven) en van Appie hoe men een speentje (knipje) oksenaar (horlogie) of spinnekop (doekspeld) handelen (stelen) moet. (Conrad Jacobus Nicolaüs Nieuwenhuis: Mijn verblijf in de gemeenschappelijke en afgezonderde gevangenis. 1858) • Handelen, (barg.), stelen. (Taco H. de Beer & Eliza Laurillard: Woordenschat, verklaring van woorden en uitdrukkingen. 1899) • Van een Gondel (dame) had hij nog een vinkje gehandeld...