Wat is de betekenis van halsband?

halsband - Zelfstandignaamwoord 1. een om de hals en nek gesnoerde band ♢ Baasje deed de hond zijn halsband om en ze gingen een stuk wandelen. Woordherkomst Samestelling van hals en band.

Zie ‘Honderiem’.

halsband - Brede nauwsluitende halskettingen die strak om de hals worden gedragen en vaak zijn versierd met edelstenen of halfedelstenen. Gebruik 'chokers' voor korte, smalle halskettingen die op de keel worden gedragen.

Naam van de binnendijk, die eenmaal een groot deel van Pingjum tegen overstromingen beschermde, zie Gouden Hoep.

s., halsbân.

...

m. (-en), 1. als sieraad om de hals gedragen lint of snoer van een of andere stof; (scherts.) een rode halsband krijgen, onthoofd worden ; 2. (Zuidn.) halsboord; — ook: schouderband; helpzeel: 3. metalen of lederen band om de hals van een dier, inz. van een hond, om het daaraan te leiden: een koperen halsband met de naam van de e...

m. halsbanden (band [in verschillende bet.], die rondom de hals gaat: halssnoer van zijde enz.; reep, ring van leder enz. om de hals van dieren, om die daarmee te beteugelen, te leiden; Z.-N. helpzeel); een zijden halsband; de ijzeren halsband.

('halz) m. (-en) 1. Algm. band, snoer om de hals : een zijden -. 2. Inz. a. sluitende ijzeren band om de hals : gekneld in een aan een keten. b. lederen band om de hals van dieren : een van een hond, met koperen beslag.