Wat is de betekenis van habitueel?

habitueel - Bijvoeglijk naamwoord 1. (medisch) uit gewoonte Woordherkomst afgeleid van het Franse habituel met het achtervoegsel -eel

[Fr. habituel] tot de habitus behorend, ingeboren; ook: gewoonte geworden zijnde, gewoon.

gewoonlijk

tot gewoonte geworden; gemeenzaam; ingeworteld

1. tot de gewoonte behorend; 2. telkens weer optredend („alsof het een gewoonte ware”) door een abnormale aanleg; bijv. habituele abortus is een telkens weer in de eerste zwangerschapsmaanden spontaan optredende miskraam (zie abortus habitualis).

bn. bw., tot een gewoonte geworden, gemeenzaam, gewoonlijk: habituele constipatie, die reeds lang bestaat.

tot gewoonte geworden, telkens terugkerende,gewoon; gemeenzaam.

('e:l)bn.(...tuele) en bw.gewoonlijk, gemeenzaam.

wat door gewoonte ontstaan is, of dikwijls terugkeert. Zoo spreekt men van een habitueele scoliose, een zijdelingsche verkromming der wervelkolom, die door het zitten of staan in verkeerde houdingen is veroorzaakt. Een habitueele luxatie noemt men een telkens terugkeerende ontwrichting.