Wat is de betekenis van Haasvreten?

](1882) (inf.) bang zijn. Wellicht gestoeld op het bijgeloof dat men door het eten van een haas ook zijn angst overneemt. Syn.: bagger* schijten; achter de batterij* kruipen; éénentwintig* tweeëntwintig; men kan een ei* in z’n reet gaarkoken; gewerenvet* schijten; in zijn kierewiet* zijn; met de kloppers* zitten; ‘m k...

Haasvreten - bang zijn, een figuur slaan. Volgens het oude volksgeloof zou men door het eten van een haas ook de angst van dit dier overnemen. Misschien ontleend aan Vanden vos Reinaerde, waarin de versregel voorkomt: Ende hi vrat haese. Vandaar ook uitroepen als haas, haas wanneer iemand bang was. Soms ook versterkt tot kolossaal haas zijn.

bang zijn. Volgens Van Ginneken was deze uitdr. gebruikelijk aan de KMA in de jaren 1860 -1885, maar in Reinaert de Vos komt al de versregel voor: ‘Ende hi vrat haese.’ Wellicht gestoeld op het bijgeloof dat men door het eten van een haas ook zijn angst overneemt. Vgl. in die zin ook de uitdr. hortbonk/ hortsik gegeten hebben(paardenvlees). Van Dal...

bang, bevreesd worden, zich terugtrekken, in zijn schulp kruipen. De onderstelling is, dat men door het eten van haas of hazevlees eigenschappen van de haas (in dit geval bloheid, lafhartigheid) in zich opneemt. Zo zegt men van ongedurige, woelige knapen, dat zij paardevlees gegeten hebben: het paard is gelijk men weet, een zeer zenuwachtig dier. D...

(vrat haas, heeft haasgevreten), (gemeenz.) bevreesd worden; bang zijn: toen het er op aankwam, begon hij haas te vreten, werd hij bang.

vrat h. haasgevreten (bang worden): de quasi-held vrat haas en liep weg; volgens het volksgeloof krijgt men door het eten van het vlees van dieren hun eigenschappen.

('ha:s) (vrat haas, heeft haasgevreten) [waardoor men volgens het volksgeloof het bang zijn van de haas in zich opneemt] Gemz. bang zijn : een held met de mond, maar toen het op vechten aankwam, vrat hij haas en liep weg.

D.w.z. bang, bevreesd worden, zich terugtrekken, in zijn schulp kruipen, achteroet vretten (Twente); hazenvleesch hebben (t Daghet, XII, 125); haazehaar hebben in N Taalg. XIII 136; Harreb III, CXXII: Hij heeft haas (of hazevleesch) gegeten, zijne lafhartigheid is er het bewijs van. ‘De onderstelling...

(vrat haas, heeft haasgevreten), (gemeenz.) bevreesd worden; bang zijn: toen het erop aankwam, begon hij haas te vreten, werd hij bang.