Wat is de betekenis van Guit?

guit - Zelfstandignaamwoord 1. grappig persoon en vooral een grappig klein kind ♢ Het was lachen geblazen bij Babbelonië, het AVRO-spelletje dat tussen 1981 en 1984 zo'n zeven miljoen kijkers trok. Vooral als Jos Brink uit de bocht vloog. Hij speelde de rol die in de jaren zestig en zeventig in Wie van de dri...

(zn) geit HP.

skelm, booswig; deugniet.

s., gút, snaek, smakkert, skarlún, skevel, múske (it), mâlbiis, mâlbroek, biis(jager), bysfeint, knevel, smycht, smichel.

m. (-en), 1. (eert.) landloper, schavuit, booswicht : enige guiten hebben bij de burgemeester de glazen ingesmeten; een loze guit; 2. (thans) olijke kwant, deugniet, ondeugd (zonder ongunstige bijbetekenis): als ik de guit te pakken krijg, zal ik het hem betaald zetten ; die kleine guit, schelmse jongen; — schalk, iemand...

m. guiten (landloper, schavuit; thans scherts, olijke klant, grappenmaker; schalk van een jongen).

m. (-en; -je) 1. Eert. landloper, booswicht, 2. Scherts, grappenmaker, schalkse knaap. Syn. ➝ gast.

m. (-en), 1. (vroeger) landloper, schavuit, booswicht: een — heeft gisteren een ruit ingegooid; een loze — ; 2. olijke kwant, deugniet, ondeugd (zonder ongunstige bijbetekenis).

...